Joan Miró çalışmalarında görsel algının etkisiyle anlamlı bakışın yanında kendi içsel gerçeğini, ifadesini kullanmıştır. Miró’nun ruhsal ve psikolojik yapısının sanatta ifade bulduğu çalışmalarında, sanatçı estetik kaygıyı bir kenara atarak kendi tinsel yorumunu, içselliğini ve çocukça coşkusunu sanatına yansıtmıştır. Sanatçının eserlerindeki nesneler göründüğü gibi değil anlamının ve biçiminin dışında bir forma ve ifadeye dönüşüyordu. Miró’nun çalışmalarını geçmiş yaşantısının büyüsel etkisi kaplamıştır. Miró eserlerini sanki bir gizemin içinde eriyip belirsizleşme güdüsüyle yapmış gibidir. Joan Miró eserlerinde kullandığı formları kendi gördüğü çerçevede ele almış ya da formlara psikolojik bir bakış açısı getirmişti. Sürrealizmin etkisini Miró’nun eserlerinde sanatçının kendisinin bilinçaltının doğurduğu etkilerde görebiliriz. Yansıtmak istediği bilinçaltındaki bir dünyayı yansıtmak istemiş, kendi mantıksal tutarsızlığı da dış algı gerçeğini ortadan kaldırmıştır. Sanatçı eserlerinde renk, form gibi ögeleri serbestçe, gerçek anlamının ötesinde ruhsal bir bakış açısıyla etüt etmiştir.
